دماغ عروسکی با گارانتی مادام العمر/ وعده های شیک برای سودهای بیشتر

این روزها آنها که بیشترین سود را از پایین بودن اعتماد به نفس انسانها می برند، با وعده گارانتی مادام العمر برای عمل بینی، به دنبال سودهای بیشتر هستند.

به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ این روزها زندگی اغلب آدم‌ها در جوامع مختلف تحت تاثیر تبلیغات مختلف در فضای مجازی قرار گرفته است و  سلبریتی‌ها و افراد سرشناس و مطرح، سردمدار تایید و تمجید این تبلیغات و دنبال کننده آن به شمار می‌روند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

افراد خارج رفته و مثلا تحصیلکرده و پزشکی هم هستند که در انبوه تبلیغات شبکه‌های مجازی از آب گل‌آلود ماهی می‌گیرند و راه کسب درآمدی قابل توجه را برای خود باز می‌کنند.

افراد نام آشنایی که بیشتر آن‌ها را به نام «پزشک زیبایی» می‌شناسند و کمتر کسی است که مراجعان به مطب خود را از انجام عمل زیبایی بینی منصرف کند. این موضوع وقتی صحت پیدا می‌کند که نگاهی هرچند گذرا به چهره‌های مصنوعی دختران و پسران اطرافمان بیندازیم.

انسان‌های بی‌حوصله‌ای که چسبی به بینی دارند و البته پاسخ اغلب آن‌ها در تشریح اینکه چرا بینی‌شان را عمل کرده‌اند، این است که پولیپ داشتم و از این دست بهانه‌ها، تا بتوانند توجیه مناسبی را به دیگران عرضه کنند و نگاهی کوتاه به تصاویر صفحات اینستاگرام و دیگر شبکه‌های اجتماعی نیز مهر تاییدی بر مسابقه‌ای است که این افراد با یکدیگر به راه انداخته‌اند.

همه مشکلات جامعه حل شده است و این روزها تنها دغدغه گارانتی مادام العمر بینی جوانان است که این مشکل هم به لطف مدعیان جراحی زیبایی برطرف می‌شود!

رتبه 1 ایرانی‌ها در جراحی بینی

در آخرین تبلیغاتی که در حال حاضر در خصوص جراحی بینی در شبکه‌های مجازی توسط کاربران دست به دست می‌شود، پزشکی مدعی ارائه گارانتی مادام العمر شده است.

در تماس خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ با شماره‌ای که در پیام‌های تبلیغاتی مربوط به جراحی بینی در شبکه‌های مجازی منتشر شده است، منشی پزشکی که بینی مراجعانش را با گارانتی مادام العمر عمل می‌کند، اظهار کرد: این گارانتی به زمانی مربوط می‌شود که بیمار پس از عمل جراحی از مدل بینی خود ناراضی باشد.

این منشی اضافه کرد: متقاضیان عمل جراحی در این مطب باید به طور حضوری مراجعه کرده و در جلسه مشاوره با پزشک مشارکت کنند و پس از آن تاریخ انجام عمل به آن‌ها اعلام خواهد شد.

طبق آمارهای اعلام شده، شایع ترین عمل جراحی زیبایی در ایران جراحی بینی است و بر همین اساس ایران رتبه اول را در زمینه جراحی بینی به خود اختصاص داده است. از نظر تعداد اعمال جراحی پلاستیک نیز کشور ما جزو پنج کشور اول دنیا محسوب می‌شود.

بدون تردید با فراگیر شدن تبلیغاتی چون «جراحی بینی با گارانتی مادام‌العمر» بر تعداد افرادی که از ترس «خوب از آب درنیامدن» بینی خود پس از جراحی، تا کنون از این عمل سرباز می‌زدند، با اطمینان خاطر برای انجام عمل فوق اقدام می‌کنند.

ماهیانه ۲۰ هزار عمل جراحی زیبایی بینی در تهران

سیدابوالحسن امامی، رییس انجمن جراحان پلاستیک کمتر از یک سال پیش با بیان اینکه عمل زیبایی جراحی بینی به یک عمل رایج تبدیل شده است، گفت: متاسفانه در روز حدود 300 عمل جراحی بینی در تهران انجام می‌شود که به طور متوسط ماهیانه 20 هزار عمل جراحی بینی می‌شود.

وی تاکید کرد: امروز ما با اپیدمی جراحی زیبایی مانند عمل بینی، ساکشن، بوتاکس و ... مواجه هستیم که تبدیل به معضلی برای جامعه ما شده است و بهتر است راهکارهای مناسبی برای مقابله با این معضل اندیشیده شود.

دماغ عملی‌های عقده‌ای

جامعه شناسان و روانشناسان بر این عقیده هستند که افرادی که بدون اینکه دلیل موجهی داشته باشند، به جراحی بینی خود و همچنین به انجام دیگر عمل‎‌های زیبایی تصمیم می‌گیرند، به لحاظ شخصیتی و روانی دچار اختلال خود کم بینی و عقده‌های حقارت هستند.

امان الله قرائی مقدم جامعه شناس و مردم شناس معتقد است: انسان به طور ذاتی زیبایی طلب است و دوست دارد که همیشه از دیگران یک سر و گردن زیباتر و جذابتر به نظر برسد و در جهت تحقق این آرزو گاهی از هیچ اقدامی دریغ نمی‌کند.

قرائی مقدم افزود: برخی افراد تصور می‌کنند که زیباتر به نظر آمدن خود در چشم دیگران و ترفیع جایگاهی که در جامعه دارند را می‌توانند با انجام اموری چون جراحی بینی به دست بیاورند؛ البته مسئله ظاهرگرایی سایر افراد نیز بر این موضوع دامن می‌زند.

وی تاکید کرد: در این میان افراد خودساخته به توانمندی خود تکیه می‌کنند و کسانی که اعتماد به نفس پایینی دارند به هر ترفندی متوسل می‌شوند تا کمبودهایی را که با آن مواجه هستند را به گونه‌ای دیگر جبران کنند.

این جامعه شناس در ادامه تصریح کرد: در جامعه امروز افرادی که دچار اختلالات رفتاری هستند، بیش از سایرین به تغییر در ظاهر خود دست می‌زنند و جان خود را بدون نقصی واقعی، به تیغ جراحانی می‌سپارند که اغلب اوقات از تخصص، سواد و تجربه موردنیاز برخوردار نیستند.

قرائی مقدم خاطرنشان کرد: زیبایی و زیباتر به نظر آمدن  در نهاد انسان است و بر این اساس در فرهنگ‌ها و طبقات اجتماعی در سایر جوامع، تلاش برای زیباتر به نظر رسیدن به اشکال مختلف بروز می‌کند.

وی اضافه کرد: در ژاپن افراد اقدام به کوچک کردن پاهای خود با انجام عمل جراحی می‌پردازند و ژاپنی‌ها به قرینه بودن ابروهای خود نیز حساس هستند. در فیلیپین افراد دندان‎های نیش خود را تیزتر از حالت طبیعی می‌کنند و در میان ساکنان اهالی محدوده اقیانوسیه نیز مرسوم است که دختران گردن خود را با عمل جراحی بلند و موهایشان را مجعد می‌کنند تا به اصطلاح زیباتر به نظر برسند.

این مردم شناس در ادامه یادآور شد: در میان مردم آمریکا نیز انجام عمل جراحی برای باریک کردن کمر و برجسته ساختن گونه و لب از جمله اقداماتی هستند که برای زیباتر رسیدن انجام می‌شوند. در میان اهالی قومی در آفریقا نیز مرسوم است که دختران باید قبل از ازدواج چاق باشند و از این رو به  هر تلاشی متوسل می‌شوند.

قرائی مقدم خاطرنشان کرد: در میان ایرانیان نیز مسئله زیباتر به نظر رسیدن و انجام عمل‌های جراحی مختلف برای تحقق این امر وجود دارد و تنها مختص مردم ما نیست، اما متاسفانه در حال حاضر انجام عمل‌های زیبایی به ویژه در میان جوانان ما بسیار بیشتر از سایر جوامع مورد اقبال واقع شده است و بر اساس آمارها سالانه هزاران نفر از هموطنان به انجام جراحی زیبایی اقدام می‌کنند.

وی یادآور شد: امروزه اغلب عمل‌های زیبایی جوانان در کشور ما همچون جراحی بینی، بدون داشتن دلیل موجه پزشکی انجام می‌شود و این امر ناشی از کمبودهای عاطفی است که افراد با آن مواجه هستند و در پر کردن خلأ فوق اینگونه تصمیم می‌گیرند.

این جامعه شناس اضافه کرد: عده‌ای از افراد هم هستند که به اصطلاح به آن‌ها نوکیسه و تازه به دوران رسیده می‌گویند و با تقلید از افراد سرشناس  و مطرح هر کاری را که افراد فوق انجام می‌دهند، مورد تقلید قرار داده و دنباله‌رو آن‌ها می‌شوند.

قرائی مقدم تاکید کرد: برخی از افراد در جامعه امروز به نوعی به اختلالات روانی و رفتاری مبتلا هستند که می‌توان با روان درمانی و استفاده از تخصص روانشناسان تا حد بسیار زیادی اختلالات فوق را برطرف کرد و کاهش داد.

فارغ از تبلیغات فضای مجازی و جولان تبلیغات‌چی‌های باسواد و بیسوادی که پزشکان را در جذب مشتری برای جراحی بینی یاری می‌کنند، و همچنین فارغ از چرایی اینکه عده بسیار زیادی بدون دلیل موجه به جراحی بینی خود تصمیم می‌گیرند،  بهتر است در سایر موارد جایی هم برای روانشناسان و علم روانشناسی باز کنیم؛ بدون شک یک مشاور و روانشناس خوب می‌تواند جایگزین مناسبی برای افراد به پرکردن خلأهایشان با تقویت اعتماد به نفس به آن‌ها معرفی کند.

گزارش از فرزانه فراهانی

انتهای پیام/

 

تمایل به جراحی بینی از کجا نشأت می گیرد؟

 

 

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: جوانان خانواده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۷۱۵۴۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پیش بینی ایرانی ها از ۵ سال آینده کشور چیست؟ (+اینفوگرافی)

چند سالی است که مشکلات اقتصادی بسیار بیشتر از قبل مردم ایران را به ستوه آورده است. نگاهی به آمارهای دولتی و حکومتی نیز تاییدی بر این مدعاست که مردم از این همه فشار اقتصادی به تنگ آمده و نتیجه اش را در اتفاقات روزمره ای مانند مهاجرت و غیره شاهد هستیم. در این میان، قابل انتظار است که انتظارات از آینده ای نزدیک چندان خوشایند و مثبت نباشد. اما ایرانیان آینده را چطور می بینند؟

روزنامه هم میهن در این باره نوشته است:

دفتر طرح‌های ملی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات ایران در زمستان سال گذشته، از موج چهارم پیمایش ملی ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان رونمایی کرد.

داده‌های این موج به شیوه پیمایشی و براساس مصاحبه حضوری با مشارکت ۱۵ هزار و ۸۷۸ نفر و از افراد ۱۵ سال به بالا در ۳۱ استان کشور انجام شد و افراد شرکت‌کننده در این پیمایش به‌صورت تصادفی انتخاب شدند.

یافته‌های این گزارش ملی در بخش‌های مختلفی از جمله نگرش‌های اقتصادی، مشارکت سیاسی، مسائل و مشکلات کشور، آزادی سیاسی، آزادی‌های اجتماعی، فرهنگی و امنیتی ازجمله مواردی است که در این موج به آن پرداخته شده است.

از بهمن‌ماه سال گذشته تاکنون اطلاعات آماری این پیمایش در اختیار عموم قرار نگرفته است، هرچند که صابر جعفری‌کافی‌آباد، رئیس مرکز طرح‌های ملی هفته گذشته در نشست خبری اعلام کرد که مجلدی از نتایج این موج به‌زودی منتشر خواهد شد.

اما مرکز تحقیقات اجتماعی و داده‌کاوی شناخت در گزارشی برخی یافته‌ها را با موج‌های قبلی این پیمایش مقایسه کرده است و برخی داده‌های آماری را که در اختیار معدودی از پژوهشگران قرار گرفته، ارزیابی کرده است.

در بخشی از این پیمایش تحولات نگرش‌های سیاسی کشور در دو بخش (پنج سال گذشته و پنج سال آینده) بررسی شده است. در بخش نخست این پیمایش، یک سوال مشترک؛ (از نظر شما وضعیت سیاسی نسبت به ۵ سال گذشته چه تغییری کرده است؟) از شرکت‌کنندگان مطرح و سپس براساس جنسیت، سن، درآمد، تحصیلات و محل سکونت نتایج مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است.

وضعیت بدتر سیاسی از نگاه زنان

جنسیت شرکت‌کنندگان در این پژوهش حاکی از نارضایتی بیشتر زنان از وضعیت سیاسی کشور نسبت به مردان است. براساس جنسیت افراد شرکت‌کننده در این پژوهش ۶۲/۳ درصد از زنان شرکت‌کننده در این پژوهش معتقد هستند که وضعیت سیاسی کشور در ۵ سال گذشته بدتر شده است. ۱۸/۹ درصد زنان معتقدند که وضعیت فرقی نکرده و ۱۸/۸ درصد معتقد هستند که وضعیت سیاسی کشور نسبت به ۵ سال گذشته بهتر شده است.

حال آنکه در بین مردان، این ارقام اندکی متفاوت است؛ ۵۸/۲ درصد مردان شرکت‌کننده در این پژوهش معتقدند که وضعیت سیاسی کشور در ۵ سال گذشته بدتر شده است، حال آنکه ۲۴/۳ درصد معتقدند که وضعیت بهتر شده است و ۱۷/۵ درصد نیز معتقدند که در وضعیت سیاسی کشور نسبت به ۵ سال گذشته فرقی ایجاد نشده است.

درآمد بیشتر؛ نارضایتی بیشتر

نگرش افراد شرکت‌کننده در این پژوهش براساس میزان درآمد نیز متفاوت بوده است، درحالی‌که ۷۱/۲ درصد از افراد با درآمد بالای ۱۸ میلیون تومان معتقد بودند که وضعیت سیاسی کشور در پنج سال گذشته بدتر شده است، این درصد برای افراد با درآمد بین ۹ تا ۱۸ میلیون تومان ۶۱/۹ درصد و برای افراد بین ۳ تا کمتر از ۹ میلیون تومان ۵۴/۸ درصد بوده است.

در واقع با افزایش درآمد از سقف ۹ میلیون تومان به بالا، نگرش شرکت‌کنندگان نسبت به وضعیت سیاسی کشور به صورت معناداری متفاوت شده است. بر همین اساس، ۱۴/۳ درصد از کسانی که درآمد بیش از ۱۸ میلیون تومان دارند، معتقدند که وضعیت سیاسی فرقی نکرده است، این عدد در بین افراد با درآمد بین ۳ تا ۱۸ میلیون تومان ۱۶/۹ درصد و برای افرادی که درآمد بین ۳ تا ۹ میلیون تومان دارند ۲۰/۵ درصد بوده است.

در همین راستا، ۲۴/۷ درصد افراد با درآمد ۳ تا ۹ میلیون تومان، ۲۱/۲ درصد افراد با درآمد ۹ تا ۱۸ میلیون تومان و ۱۴/۵ درصد افراد با درآمد بیشتر از ۱۸ میلیون تومان معتقدند که این وضعیت بهتر شده است.

نارضایتی عمیق در بین جوانان و نوجوانان

میزان رضایت از وضعیت سیاسی براساس سن نیز نتایج جالبی به دست می‌دهد؛ بیشترین نارضایتی در بین افراد در بازه سنی ۱۵ تا ۲۹ سال است. براساس این گزارش ۶۲/۴ درصد شرکت‌کنندگان در این بازه سنی معتقدند وضعیت سیاسی کشور در ۵ سال گذشته بدتر شده است، این درصد برای افراد بین ۳۰ تا ۴۹ سال با کاهش اندکی ۶۱/۴ درصد و در بین افراد بالای ۵۰ سال با اختلاف معناداری ۵۳/۵ درصد عنوان شده است.

در بین افراد ۱۵ تا ۲۹ ساله، ۱۹/۴ درصد معتقدند که فرقی در وضعیت سیاسی ایجاد نشده است، حال آنکه این عدد در بین گروه سنی ۳۰تا ۴۹ سال ۱۷/۴ درصد و در گروه سنی ۵۰ سال به بالا ۱۷/۶ درصد است. گروهی که بیشترین اعتقاد به بهبود وضعیت سیاسی کشور را دارند، افراد ۵۰ ساله به بالا هستند؛ ۲۸/۹ درصد از افراد در این گروه سنی معتقد به بهبود وضعیت سیاسی در ۵ سال گذشته هستند، حال آنکه این درصد در بین ۳۰ تا ۴۹ ساله‌ها ۲۱/۲ درصد و در بین ۱۵ تا ۲۹ ساله‌ها ۱۸/۲ درصد بوده است.

وضعیت بدتر سیاسی از نگاه دانشگاهیان

تحصیلات نیز بر تفکر افراد شرکت‌کننده نسبت به وضعیت سیاسی کشور تفاوت‌هایی ایجاد می‌کند. این وضعیت در چهار گروه افراد بی‌سواد، دارای تحصیلات ابتدایی، دارای تحصیلات دیپلم و متوسطه و همچنین دارای تحصیلات دانشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است و براساس آن با افزایش تحصیلات، درصد اعتقاد به بهبود وضعیت سیاسی کشور کاهش پیدا می‌کند.

بیشترین نارضایتی (۶۴/۲ درصد معتقدند وضعیت سیاسی کشور در پنج سال گذشته بدترشده است) در بین کسانی است که از تحصیلات دانشگاهی برخوردار هستند، پس از آن افراد با تحصیلات متوسطه و دیپلم (۵۹/۹ درصد)، سپس افراد با تحصیلات ابتدایی (۵۲/۱ درصد) و در انتها بی‌سوادها (۳۰/۵ درصد) بوده است.

حال آنکه بیشترین رضایت از بهبود وضعیت سیاسی (۳۰/۵ درصد معتقدند وضعیت بهتر شده است) در بین بی‌سوادها ثبت شده است، پس از آن افراد داری تحصیلات ابتدایی (۲۶/۱ درصد) سپس افراد با تحصیلات متوسطه و دیپلم (۲۱/۲ درصد) و در انتها افراد دارای تحصیلات دانشگاهی (۲۰ درصد) قرار دارند.

گسترش نارضایتی به شهرهای کوچک

داده‌های این پژوهش براساس محل سکونت، در سه دسته مرکز استان، شهرهای غیر مرکز استان و روستاها انجام شده است و براساس آن افراد در شهرهای غیرمرکز استان با اختلافی اندک (۶۲/۱ درصد)، بیشترین اعتقاد به بدتر شدن وضعیت سیاسی کشور در پنج سال گذشته را دارند.

پس از آن افراد در مرکز استان با (۶۱/۶ درصد) معتقد به بدتر شدن وضعیت سیاسی هستند و این درصد در بین ساکنین روستاها ۵۵/۴ درصد است.

روستایی‌ها بیشترین اعتقاد به بهبود وضعیت سیاسی (۲۴/۲ درصد) را دارند، پس از آن ساکنین مراکز استان (۲۱/۱ درصد) و در پایان ساکنین شهرهای غیرمرکز استان (۲۰/۴ درصد) هستند.

همچنین روستایی‌ها بیشتر از همه معتقدند که وضعیت سیاسی تغییری نکرده است (۰/۴ درصد)، و در جایگاه‌های بعدی ساکنین شهرهای غیرمرکز استان (۱۷/۵ درصد) و در پایان ساکنین مراکز استان (۱۷/۴ درصد) قرار دارند. این موضوع نشان‌دهنده افزایش نارضایتی در شهرهای کم‌جمعیت‌تر و خارج شدن تمرکز از مراکز استان‌ها است.

ناراضی‌ترین استان‌ها

براساس این گزارش البرز(۷۴/۵ درصد)، آذربایجان غربی(۷۲/۳ درصد)، همدان (۶۶/۸ درصد)، کردستان (۶۵/۶درصد) و تهران (۶۳/۸ درصد) ۵ استان با بیشترین درصد نارضایتی از وضعیت سیاسی کشور هستند. میزان نارضایتی تنها در دو استان خراسان جنوبی (۴۵/۲ درصد) و قم (۴۶/۴ درصد) از میانگین ۵۰ درصد پایین‌تر است و در ۲۹ استان میزان نارضایتی بیش از ۵۰ درصد به دست آمده است.

۶۰ درصدِ قابل ملاحظه

یافته‌های این پژوهش نشان‌دهنده افزایش قابل ملاحظه نارضایتی عمومی از وضعیت سیاسی کشور طی ۲۰ سال گذشته است و در حال حاضر بیش از ۶۰ درصد جامعه از وضعیت سیاسی کشور ناراضی هستند. درحالی‌که میزان نارضایتی در سال ۱۳۸۲ معادل ۴۱/۹ درصد بوده است و در سال ۱۳۹۴ نیز با یک کاهش محسوس به ۲۲/۲درصد رسیده بود، اما این عدد در سال ۱۴۰۲ به ۶۰/۲ درصد رسیده است.

چند ابهام

موضوع قابل ابهام در بخش نخست این پژوهش که مرکز شناخت نیز به آن اشاره کرده است، مبهم بودن مفهوم «وضعیت سیاسی» که به‌عنوان سوال اصلی از شهروندان پرسیده شده، است.

کشور ما از سال ۱۳۹۶ به بعد با چند موج مهم و تعیین‌کننده اعتراضی روبه‌رو بوده است که هر کدام خاستگاه سیاسی و اجتماعی و مدنی خاص خود را داشته‌اند.

اعتراضات سال ۱۳۹۶ از شهر مذهبی مشهد آغاز شد و به دیگر شهرهای ایران نیز راه یافت؛ اعتراضاتی که با جنبه‌های سیاسی (گفته می‌شود از سوی اصولگراها) برنامه‌ریزی شده‌بود، اما خشم مردم برای طراحان غیرقابل پیش‌بینی بود و با توجه به مشکلات اقتصادی موجود در کشور به دیگر شهرها نیز سرایت کرد.

درحالی‌که استان خراسان رضوی با ۵۶ درصد در رتبه بیست‌وچهارم میزان نارضایتی از وضعیت سیاسی کشور قرار دارد.

موج بعدی اعتراضات مردمی آبان ۹۸ همزمان با گرانی بنزین و سپس دی‌ماه سال ۹۸ و با سقوط هواپیمای اوکراینی رخ داد و موج اعتراضات بعدی به شهریور سال ۱۴۰۱ و پس از مرگ مهسا امینی باز می‌گردد.

با توجه به موج اعتراضاتی که در استان‌های غربی، شمالی و مرکزی کشور رخ داد و درصد نارضایتی به تفکیک استان‌ها و همچنین نارضایتی بیشتر زنان نسبت به مردان، اینگونه به نظر می‌رسد که ذهنیت پاسخ‌دهندگان بر روی حوادث سال ۱۴۰۱ متمرکز بوده است و شاید بهتر بود، با طرح سوالات جزئی‌تر این وضعیت سیاسی مورد بررسی و تحلیل قرار می‌گرفت.

پیش‌بینی وضعیت سیاسی در آینده نزدیک

در بخش دوم این پیمایش، وضعیت سیاسی کشور در ۵ سال آینده مورد بررسی و پیش‌بینی قرار گرفته است. درحالی‌که همچنان زنان(۵۶ درصد) بیش از مردان(۵۵/۱) معتقد به بدتر شدن وضعیت سیاسی کشور هستند، اما پیش‌بینی آنها نسبت به آینده در مقایسه با نظرات‌شان نسبت به گذشته تعدیل شده است. مردان(۲۹/۵ درصد) خوشبین‌تر از زنان (۲۷/۵ درصد) درباره بهبود وضعیت سیاسی کشور هستند و زنان (۱۶/۵ درصد) نسبت به مردان(۱۵/۶ درصد) معتقدند شرایط هیچ فرقی نخواهد کرد.

پیش‌بینی ادامه‌دارِ نارضایتی با افزایش درآمد

پیش‌بینی وضعیت سیاسی براساس درآمد نیز با وجود حفظ جایگاه براساس میزان درآمد (بیشترین نارضایتی در بین افراد با درآمد بالای ۱۸ میلیون تومان) اما با چند درصد کاهش مواجه شده است. ۶۶/۵ درصد از افراد با درآمد بالای ۱۸ میلیون تومان پیش‌بینی کرده‌اند که وضعیت سیاسی کشور در ۵ سال آینده بدتر خواهد شد، این درصد در بین افراد با درآمد ۹ تا ۱۸ میلیون تومان ۵۷/۸ درصد و در بین افراد با درآمد ۳ تا ۸ میلیون تومان ۴۹ درصد است.

افراد با درآمد ۳ تا ۹ میلیون تومان نسبت به بهبود شرایط خوشبین‌تر هستند (۳۲/۲ درصد) و سپس افراد با درآمد ۹ تا ۱۸ میلیون تومان (۲۷/۴ درصد) و کمترین خوشبینی در بین افراد با درآمد بالای ۱۸ میلیون تومان است.

با این حال، آنهایی که کمترین درآمد را دارند (۱۸/۸ درصد) بیش از همه معتقدند که وضعیت فرقی نخواهد کرد سپس افراد با درآمد ۹ تا ۱۸ میلیون تومان (۱۴/۸ درصد) و کمترین اعتقاد به عدم تغییر وضعیت نسبت به افراد با بیشترین درآمد(۱۳/۵ درصد) در این نظرسنجی است.

میانسالانِ ناامید

اما پیش‌بینی نارضایتی از وضعیت سیاسی در آینده براساس گروه‌های سنی تفاوت‌هایی کرده است. درحالی‌که بیشترین نارضایتی در گذشته مربوط به نوجوانان و جوانان تا ۳۰ سال بوده، اما پیش‌بینی نارضایتی در آینده در بین افراد ۳۰ تا ۵۰ ساله (۵۸/۷ درصد) بیشتر شده است و همچنان گروه سنی ۵۰ به بالا کمترین نارضایتی را از آینده سیاسی کشور خواهند داشت (۴۹/۹ درصد). میان‌سال‌ها با ۳۴/۹ درصد بیش از همه خوشبین به بهبود وضعیت سیاسی کشور هستند درحالی‌که این خوشبینی در جایگاه دوم به ۱۵ تا ۳۰ ساله‌ها می‌رسد(۲۸/۸ درصد) و سپس ۳۰ تا ۵۰ ساله‌ها در جایگاه بعدی قرار می‌گیرند(۲۸/۷ درصد).

این قشرِ تحصیلکرده

پیش‌بینی‌ها برحسب تحصیلات نیز با اندکی تغییر مواجه شده است. هرچند که همچنان پیش‌بینی بیشترین نارضایتی مربوط به افراد دارای تحصیلات دانشگاهی (۵۹/۴ درصد) سپس افراد داری تحصیلات متوسطه و دیپلم (۵۴/۷ درصد)، سپس افراد داری تحصیلات ابتدایی (۴۹/۵ درصد) و در پایان افراد بی‌سواد(۴۸/۱ درصد) است.

این پیش‌بینی‌ها درباره بهبود وضعیت سیاسی شرایطی کاملاً عکس به خود می‌گیرد و درحالی‌که افراد بی‌سواد از همه نسبت به بهبود وضعیت خوشبین‌تر هستند(۳۸ درصد)، افراد با تحصیلات ابتدایی در جایگاه دوم (۳۳ درصد) و افراد با تحصیلات متوسطه و دیپلم در جایگاه بعدی (۲۷/۸ درصد) قرار دارند و افراد با تحصیلات دانشگاهی از همه بدبین‌تر هستند (۲۵/۸ درصد).

تاکید شهرهای کوچک بر ادامه نارضایتی

پیش‌بینی وضعیت سیاسی براساس محل سکونت نیز اندکی متفاوت شده است، هرچند که بیش از ۵۰ درصد از شرکت‌کنندگان در پژوهش معتقد هستند که وضعیت سیاسی در پنج سال آینده بدتر خواهد شد، اما این درصدها اندکی نسبت به گذشته تفاوت کرده است و در شهرهای مرکز غیراستان به ۵۷/۶ درصد، در مراکز استان به ۵۵/۳درصد و در روستاها ۵۳/۱ درصد رسیده است.

با توجه به کاهش پیش‌بینی رشد نارضایتی، از آن سو پیش‌بینی بهتر شدن وضعیت سیاسی نیز بیشتر شده است. روستانشین‌ها با ۲۹/۴ درصد بیش از همه معتقد به بهبود شرایط هستند، ساکنین مراکز استان با ۲۹ درصد در جایگاه بعدی قرار دارند و افراد ساکن در شهرهای غیرمرکز استان با ۲۷/۱درصد کمتر از همه خوشبین به بهبود شرایط هستند.

همچنین روستاییان با ۱۷/۵ درصد، ساکنان مراکز استان با ۱۵/۷ درصد و ساکنان شهرهای غیرمرکز استان با ۱۵/۳ درصد معتقدند که وضعیت سیاسی در پنج سال آینده فرقی نخواهد کرد.

نارضایتی بالای البرزی‌ها

ساکنین البرز با ۷۱/۳ درصد همچنان ناراضی‌ترین استان درباره وضعیت سیاسی کشور خواهند بود، پس از آن آذربایجان غربی (۶۸/۸ درصد)، کردستان (۶۳/۱ درصد)، فارس (۶۲/۶ درصد)، همدان(۶۱/۴ درصد) و اردبیل (۶۰/۱ درصد) در جایگاه‌های بعدی قرار دارند. استان‌های قم (۴۰/۹ درصد)، خراسان جنوبی (۴۲/۹ درصد) و کرمانشاه (۴۳/۵ درصد) کمترین نارضایتی نسبت به وضعیت سیاسی کشور را خواهند داشت.

تفکرِ غالب

نگرش عمومی نسبت به وضعیت سیاسی کشور حاکی از آن است که بیش از نیمی از مردم (۵۵/۵ درصد ) در سال ۱۴۰۲ معتقدند که وضعیت در ۵ سال آینده بدتر خواهد شد، حال آنکه این پیش‌بینی در سال ۱۳۹۴ بسیار کمتر بوده است(۲۲/۲ درصد). از سوی دیگر درحالی‌که ۲۸/۴ درصد معتقد به بهبود شرایط هستند، ۱۶ درصد نیز معتقدند که شرایط فرقی نخواهد کرد.

در این بخش پژوهش نیز ابهامات و سوالاتی مطرح است که دلایلی برای آنها اعلام نشده است. از جمله اینکه چه مسئله‌ای باعث شده است که پیش‌بینی‌ها نسبت به وضعیت سیاسی کشور در آینده اندکی بهبود پیدا کند و معیارهای بهبود وضعیت سیاسی در آینده چه خواهد بود؟

کانال عصر ایران در تلگرام